گُرگان (جُرجان) شهر و ناحيهای است کهن در جنوب شرقى درياى خزر، شرق سرزمين طبرستان (تَپورستان) و شمال کوههاى البرز شرقى. مرکز اين ناحيه شهر قديم گرگان بود که ويرانههاى آن در نزديکى شهر گنبد کاووس کنونى بهجامانده است. از اين ناحيه در سنگنوشتۀ (کتيبۀ) داريوش در بيستون، و در بخش وَنديداد اوستا، با نام وورکانه و وهرکانه، و در نوشتههاى دورۀ ساسانيان به زبان پهلوى با نام و ضبطِ گورگان و گرگان ياد شده است. تاريخنويسان يونانى اين ناحيه را هيرکانيا ناميدهاند. نام گرگان در عصر اسلامی به شکل عربی جُرجان خوانده شد و در بیشتر متون عربی و فارسی این دوره تا قرون اخیر به همین شکل آمده است. محدودۀ ناحيۀ کهن گرگان تقريباً همان محدودۀ استان گلستان امروزى است.
گُرگان از شهرهاى استان گلستان، مرکز اين استان و مرکز شهرستان گرگان است. اين شهر در حدود ٣٨١ کيلومترى شمال شرقى تهران قرار دارد و نام پيشين آن اِستَرآباد بوده است. جمعيت گرگان براساس سرشمارى سال 1395 ﻫ ش، 676 350 نفر برآورد شده است.
گاماسیاب رودی دائمی در غرب ایران است و در استانهای همدان و کرمانشاه جریان دارد. این رود از کوه گَرین در زاگرس شمالی سرچشمه میگیرد، از جنوب استان همدان میگذرد و در شرق استان کرمانشاه به رود قَرهسو میپیوندد.
کيش از جزيرههاى ايران در خلیج فارس و بخشى از شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان است و در ١٨ کيلومترى خط ساحلى این استان قرار دارد. فاصلۀ آن تا بندرعباس، مرکز استان هرمزگان، حدود 300 کیلومتر (1870 مایل دریایی) و فاصلۀ هوایی آن تا تهران حدود 052 1 کیلومتر است. کیش از ديرباز اهميت تجارى داشته است و نخستين جزیرۀ ايران در خلیج فارس است که بهعنوان منطقۀ آزاد تجارى اعلام شده است. جمعيت اين جزيره براساس سرشمارى سال 1395 ﻫ ش، 853 39 نفر برآورد شده است.
کُهگیلویه و بویراحمد، استان از تقسیمات کشوری جمهوری اسلامی ایران است. از شمال به استان چهارمحال و بختیاری، از شرق به استانهای اصفهان و فارس، از جنوب به استان بوشهر و از غرب به استان خوزستان محدود است. مساحت آن حدود 264 16 کیلومترمربع است. استان کهگیلویه و بویراحمد ۹ شهرستان و ۲۰ شهر دارد. مرکز این استان شهر یاسوج است. جمعیت استان براساس سرشماری سال 1395 ﻫ ش، 052 713 نفر برآورد شده است.
کَندوان نام روستايى تاريخى است در شهرستان اُسكو، در استان آذربايجان شرقى. اين روستا در حدود 56 كيلومترى جنوب غربى تبريز و 688 كيلومترى شمال غربى تهران قرار دارد. روستاى كندوان مجموعهای از خانههاى دستكَند، درون حفرههاى سنگى، و يكى از جاذبههاى طبيعى و گردشگرى ايران است. روستاى كندوان كه كندوجان نيز نامیده میشود، براساس سرشمارى سال 1395 ﻫ ش، 450 نفر جمعيت دارد.