آسیای سُتوری آسیایی است که با ‌نیروی حیوان می‌گردد. محورِ سنگِ گَردان این آسیا به‌وسیلۀ تیری افقی به حیوان وصل است. حرکت دایره‌وار این حیوان سبب می‌شود که سنگ گردان دور محوری که از سوراخ میان سنگ ثابت آسیا بیرون آمده است بگردد. آسیای ستوری را چون سنگهایی بزرگ و سنگین دارد خَراس، یعنی آسیای بزرگ، نیز می‌نامند. خراس را بیشتر با اسب، شتر و گاو می‌گردانند. آسیای اسبی را اَسپاس، آسیای شتری را شُتُراس و آسیای گاوی را گاواس نامیده‌اند.

آسیابان ( آسبان) گَرداننده و نگهبان آسیا و آسکَده است. تنظیم گردش سنگ آسیا، تراشیدن و تیز کردن آجِ سنگها، خُرد و آرد کردن دانه‌ها و تعمیر ابزار و وسایل آسیا و ساختمان آسکده ازجمله کارهای آسیابان است.

نگاه کنید به آسیای آبی

آسیا کاراَفزاری است که بیشتر برای خُرد و آرد کردن دانه‌های گیاهی به کار می‌رود. از آسیا برای گرفتن روغن از بعضی از دانه‌های گیاهی، خرد کردن سنگ نمک و سنگ گچ و آهک و بالا کشیدن آب از چاه، قنات و رودخانه و نیز در کاغذسازی و تولید الکتریسیته استفاده می‌کنند. به بنایی هم که این کارافزار در آن کار گذاشته شده است آسیا یا آسکَده می‌گویند.

نگاه کنید به آسیابان

نگاه کنید به آسیای بادی