آدَم‌خواری عادت یا رسم خوردن گوشت انسان است به‌وسیلۀ انسانی دیگر. باستان‌شناسان نشانه‌هایی از این عادت یا رسم ناپسند در جامعه‌های ابتدایی پانصدهزار سال پیش یافته‌اند.

آدامس ماده‌ای جویدنی است که از صمغ گیاه، شکر، روغن ذرت و مواد نرم و معطرکننده تهیه می‌شود. آدامس معمولاً در اندازه‌های کوچک به‌صورت قطعه‌های کوتاه، بلند و کُرَوی و به رنگهای گوناگون ساخته می‌شود و بیشتر طعم شیرین با بوی نعناع، ادویه و میوه‌های گوناگون دارد. جویدن آدامس سبب ترشح بزاق و نیز سبب خوشبو شدن دهان می‌شود. بعضی معتقدند که جویدن آدامس برای از میان بردن تنش و اضطراب سودمند است. ازاین‌رو، گاهی به معتادان سیگار توصیه می‌شود که برای ترک سیگار آدامس بجوند.

آجُر خِشتی است که با گِل رُس یا مواد دیگر درست می‌کنند و آن را در کوره می‌پزند. آجر یکی از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین مصالح ساختمانی است.

آتش‌بازی آتش زدن و به هوا افکندن وسایل آتش‌زا در شبهای جشن و شادی است برای نمایش دادن نور، صدا و دودی که از سوختن آنها پدید می‌آید. در قدیم، به‌ویژه در زمان جنگ، وسیله‌ای برای رساندن پیام نیز بوده است.

آتش‌اَفروز گروهی بازیگر دوره‌گرد بودند که از چند روز پیش از نوروز تا سیزدهم فروردین در شهر می‌گشتند و مژدۀ فرا رسیدن بهار می‌دادند و مردم را شاد و سرگرم می‌کردند.

آب‌نَبات فراوردۀ خوراکی مَکیدنی، بیشتر بلوری‌شکل، شیرین و گاهی ترش و شیرین، سخت یا نرم است که از جوشاندن شکر آب‌شده و افزودن برخی مواد تهیه می‌شود. افزودنیهای آب‌نبات عبارت‌اند از: عسل، شیر، تخم‌مرغ، پودر کاکائو، خشکبار، شیرۀ ذرت، چربیهای نباتی و حیوانی مانند کره، خامه و لِسیتین، ژلاتین، نرم‌کننده‌های گیاهی مانند پِکتین و اسیدهای سیتریک و تارتاریک، همچنین آب میوه، رنگهای خوراکی و اسانسهایی با طعم و عطر گوناگون.