آبکار، کلارا (1375-1294 ﻫ ش) نقاش و نگارگر ایرانی است. دو تابلو یوسف و زلیخا و شیخ صنعان و دختر ترسا از آثار مشهور اوست.
آبستره شیوه‌ای است در هنرهای تَجَسمی و تزیینی که هنرمندان بیشتر از آن در نقاشی، مجسمه‌سازی و معماری استفاده می‌کنند. این هنر از روزگاران قدیم وجود داشته است و حتی در عرفان و موسیقی و شعر نیز راه یافته است. آبستره واژه‌ای است فرانسوی به‌معنی بَرگرفته (مُنتَزَع یا مُجَرَّد). اگر صفتی از صفتهای یک چیز یا چیزهای گوناگون را جدا از آن چیزها در نظر بگیریم، این کار را اِنتزاع یا تَجرید می‌گویند، مثل جدا فرض کردن رنگ آبی از همۀ چیزهای آبی‌رنگ.انتزاع یا تجرید ممکن است بیرون کشیدن یک مفهوم کلی باشد، مثل در نظر گرفتن مفهوم عدد جدا از مَعدود، یعنی همۀ چیزهایی که می‌توان آنها را شمرد. به‌همین‌سبب هنر آبستره را هنر انتزاعی یا هنر تجریدی نیز می‌گویند. این شیوۀ هنری ویژگیهای خاص خود را دارد و به آنچه در طبیعت و پیرامون انسان دیده می‌شود شبیه نیست. در این شیوه، هنرمند نمی‌کوشد تا آنچه را در دنیای مَحسوس، یعنی طبیعت پیرامون او وجود دارد، همان‌گونه که دیده می‌شود، مجسم کند یا به‌صورتی بازسازی‌شده و تغییرشکل‌یافته درآورد. هنرمند می‌کوشد تا اثری بیافریند که مستقل و استوار به خود باشد و هیچ‌گونه وابستگی به طبیعت نداشته باشد. با‌این‌همه، پرهیز از وابستگی به طبیعت و دنیای پیرامون در آفرینش آثار هنری به شیوۀ آبستره درجاتی دارد. در آثار هنرمندان این شیوه گاه رَگه‌هایی از بازسازی و تغییرشکل یافتن آنچه در پیرامون هنرمند دیده می‌شود می‌توان یافت. به‌همین‌سبب، اثری که کمتر به طبیعت و دنیای محسوس پیرامون هنرمند وابسته باشد، به شیوۀ آبستره نزدیک‌تر است.
کاشی‌کاری هنر ـ صنعتی است برای تزیین سطحهای داخلی و خارجی بنا که با همکاری طراح، خطاط، نقاش، کاشی‌ساز، لعاب‌کار، کاشی‌تراش و کاشی‌کار انجام می‌شود.
کارتون تصویر یا تصویرهایی به‌‌هم پیوسته است که پیام یا داستانی را دربارۀ یک شخصیت، یک اتفاق یا موقعیتی خاص روایت می‌کند. معمولاً رویدادهای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و ورزشی با هدف سرگرمی، آموزش، شوخی و یا نقد دستمایۀ موضوع کارتونها هستند. واژۀ کارتون از کلمۀ cartoone ایتالیایی به معنی مقوا و کاغذِ ضخیم گرفته شده است که نخست تصویرهای کارتونی را روی آن می‌کشیدند. شخصیتهای کارتونی گاهی به‌شکل انسان طراحی می‌شوند و گاهی به‌شکل جانوران یا اشیایی که ویژگیهای انسانی را نشان می‌دهند و کارتونیست (تصویرگر کارتون) می‌خواهد آن ویژگی را برجسته کند و مورد توجه قرار دهد.
کاریکاتور تصویر طنزآمیز و اغراق‌شدۀ شخص یا یک موضوع است برای نمایاندن ویژگی آن با هدف انتقاد سیاسی و اجتماعی و گاهی سرگرمی و تفریح. برای دستیابی به این هدف کاریکاتوریست (تصویرگر کاریکاتور) حالتهای بشری مانند نارضایتی، خشم، تعجب و مهر را با برجسته کردن بخشی در چهره به شکلی غیرعادی و خنده‌دار طراحی می‌کند. گاهی نیز بخشهایی از بدن انسان با ویژگی جانوری یا گیاهی تصویر می‌شود.
کاریکَلَماتور جمله‌ای کوتاه است همراه با نوعی طنز. واژۀ کاریکلماتور ترکیبی است از دو واژۀ کاریکاتور و کلمه. واژۀ کاریکاتور به‌دلیل طنز موجود در محتوای این گونه نوشته به‌کار گرفته شده است.