آپاندیس در بدن انسان و جانورانی مانند میمون و بعضی از جَوَندگان، لوله‌ای باریک است که یک طرف آن بسته و طرف دیگرش به نخستین قسمت رودۀ فراخ (بزرگ)، که رودۀ کور (سِکوم) نامیده می‌شود، متصل است. در انسان، آپاندیس 8 تا 10 سانتی‌متر طول دارد و در سمت راست پایین شکم قرار گرفته است. بعضی از جوندگان، مانند موش، آپاندیس درازی دارند که یکی از اندامهای گُوارشی آنهاست. دانشمندان عقیده دارند که آپاندیس در بدن انسان کاری انجام نمی‌دهد. به‌نظر بعضی از آنها، آپاندیس در انسان در دوران تکامل نقش خود را از دست داده است.
نگاه کنید به چشم
آبِله‌مُرغان بیماری ویروسی واگیرداری است که بیشتر، کودکان از دو تا ده‌سالگی به آن مبتلا می‌شوند.
آبِله بیماری ویروسیِ واگیردار و خطرناکی است که انسان، در هر سنی، ممکن است به آن مبتلا شود. این بیماری اکنون ریشه‌کن شده است.
نگاه کنید به چشم
آبسه جمع شدن و مَحصور شدن چِرک (مایع معمولاً زردرنگ عفونی) است در میان بافتهای مُلتَهِب در نقطه‌ای از بدن پستانداران که دچار عفونت شده باشد. تشکیل آبسه دفاع طبیعی بدن است برای مبارزه با میکروبها و جلوگیری از پخش شدن عفونت. وَرَمِ آبسه به‌سبب جمع شدن چرک و گرمی و قرمزی آن به‌سبب هجوم خون زیاد به آن نقطه است. در این حالت است که می‌گویند بافتهای آن قسمت بدن ملتهب شده است. آبسه با درد و تَب همراه است. ممکن است در پوست، شکم، مغز، ریه، ریشۀ دندان، پستان، آپاندیس، گوش یا در برخی از قسمتهای دیگر بدن پدید آید. آبسه واژه‌ای است فرانسوی و در فارسی دُمَل نامیده می‌شود.