اِسفناج گیاهی است علفی و یک‌ساله که بومیِ ایران و سرزمینهای جنوب غربی آسیاست و امروزه در مناطق معتدل جهان کشت می‌شود. کلمۀ اسفناج، که با تلفظهای گوناگون به زبانهای دیگر جهان راه یافته، کلمه‌ای فارسی است.

اِسفند (اِسپَند) گیاهی است علفی، گل‌دار، پایا (چندساله) و خودرو که در سرزمینهای شمال افریقا، یونان، خاورمیانه، آسیای مرکزی تا مُغولستان و در بیشتر نقاط ایران می‌روید.

اُستوخُدوس گیاهی است همیشه‌سبز، چند‌ساله و زینتی. این گیاه بومی کرانه‌ها و جزیره‌های دریای مدیترانه و بعضی از سرزمینهای آسیای جنوب غربی است. بیشتر در جنگلهای تُنُک، تپه‌های خشک، دامنه‌های کم‌ارتفاع و کرانه‌های دریاها یافت می‌شود.استوخدوس در بیشتر نقاط ایران کاشته می‌شود.

اِستَبرَق درختچه‌ای است گل‌دار که بومی سرزمینهای گرمسیری و نیمه‌گرمسیری افریقا و جنوب غربی آسیاست. در ایران، در سراسر جنوب کشور از خوزستان تا بلوچستان، می‌روید.

اِسپیره درختچه‌ای است گل‌دار که بومی سرزمینهای سرد و معتدل نیم‌کرۀ شمالی زمین است. تاکنون نزدیک به 100 گونۀ آن را شناسایی کرده‌اند. بیشتر گونه‌های اسپیره در مناطق کوهستانی می‌روید. امروزه بعضی از گونه‌های اسپیره را به‌عنوان گیاه زینتی می‌کارند.

نگاه کنید به اسفرزه