آگاو

آگاو گیاهی است پایا (چندساله) که تاکنون بیش از 600 گونه از آن در جهان شناسایی شده است. تقریباً همۀ گونه‌های آگاو بومی امریکای شمالی و مرکزی، به‌ویژه مکزیک است. این گیاهان در مناطق خشک و گرم می‌رویند، اما امروزه در بیشتر سرزمینهای جهان پرورش داده می‌شوند.

آکاسیا

آکاسیا درخت یا درختچه‌ای است بومی سرزمینهای گرم و نیمه‌گرم جهان. تاکنون نزدیک به هزار گونه از این گیاه شناخته شده است که 7 گونه از آن در جنوب ایران می‌روید. گونه‌ای از آن در خوزستان به‌سبب خوشبو بودن گلهایش مُشک نامیده می‌شود.

آقطی

آقطی گیاهی است که در آسیا، اروپا، شمال افریقا و امریکای شمالی می‌روید. چندین گونه دارد که بعضی از آنها به‌صورت گیاه علفی و بعضی به‌صورت درختچه‌اند و از آنها به‌عنوان گیاه زینتی،پَرچین و بادشکن در کشتزارها استفاده می‌شود. چوب بعضی از گونه‌های آقطی سخت و محکم است و در ساختن اشیای ظریف به کار می‌رود. در طب سنتی، از قسمتهای مختلف این گیاه برای درمان بعضی از بیماریها استفاده می‌شود.

آفتابگردان

آفتابگردان گیاهی است یک‌ساله و گلدار که دانه‌های روغنی دارد و در بیشتر سرزمینهای جهان کشت می‌شود. این گیاه بومی قارۀ امریکاست. گل این گیاه روزها به‌‌سوی خورشید قرار می‌گیرد و به‌همین‌سبب، این گیاه را آفتابگردان نامیده‌اند. تاکنون حدود 70 گونه از این گیاه در جهان شناسایی شده است. گیاه آفتابگردان را در قرن شانزدهم میلادی، اسپانیاییها از امریکا به اروپا آوردند و به‌عنوان گیاه زینتی کاشتند. در حدود نیمۀ قرن نوزدهم میلادی، کشت آفتابگردان برای استفاده از روغن دانۀ (تخم) آن آغاز شد. امروزه، آفتابگردان بیشتر در کشورهای روسیه، ایالات متحد امریکا، آرژانتین، فرانسه، اوکرایین و چین کشت می‌شود. آفتابگردان در حدود یک قرن پیش به ایران آورده شد و به‌عنوان گیاهی زینتی در حاشیۀ کشتزار‌ها و باغها و نیز در خانه‌ها کاشته شد. امروزه، آفتابگردان در خراسان، گرگان، مازندران، آذربایجان، کرمانشاه و فارس کشت می‌شود. از دانۀ آفتابگردان روغن می‌گیرند.

آزولا

آزولا سرخسی آبزی، یکساله یا چندساله و بومی مناطق گرم امریکاست. این گیاه امروزه در سراسر جهان در سطح آبهای آرام و راکِد نهرها، تالابها و شالیزارها یافت می‌شود. تاکنون 8 گونه آزولا در جهان شناسایی شده که یک گونۀ آن به ایران آورده شده است. آزولا واژه‌‌ای یونانی به‌معنی در خشکی مُردن است.

آزالیا

آزالیا درختچه‌ای است بومی آسیا، به‌ویژه چین و ژاپن، و شمال شرقی قارۀ امریکا که در این سرزمینها به‌طور وحشی در جنگلها و گاهی در مردابها می‌روید. این گیاه را، که آزاله هم می‌نامند، در باغها و باغچه‌ها نیز پرورش می‌دهند. آزالیا گونه‌های فراوان دارد.