به مناسبت شروع ماه اسفند مقالۀ اسپندارمذ را از جلد دوم فرهنگنامه کودکان و نوجوانان برایتان انتخاب کردیم.
اسپندارمذ در دین زردشتی یکی از امشاسپندان، یعنی فرشتگان اهورامزدا، خدای بزرگ ایرانیان باستان و زردشتیان، است. اسپندارمذ، در زبان اوستایی، به معنی بردباری و فروتنی مقدس است. زردشتیان او را دختر اهورامزدا و فرشتۀ نگهبان زمین، و در جهان معنوی نمایندۀ مهر و بردباری و فروتنی اهورامزدا می دانند. عقیده دارند که اسپندارمذ، مانند امشاسپندان دیگر، واسط، میان آفریدگار و آفریدگان است. فروتن است و مانند زمین بردبار. هر بدی که به او برسد، با شکیبایی و خرسندی می پذیرد. وظیفه دارد که همواره زمین را خرم و آباد و پاک و بارور نگه دارد. هر کس که به کشت و کار بپردازد و زمینی را آباد کند اسپندارمذ را خشنود کرده است.